METSEN ZONDER SCHORT

uiteraard dat ik het koester

mijn leerlingenschort

vol littekens van de rondvliegende

deeltjes van mijn ruwe steen

die nog steeds niet kubiek is

die waarschijnlijk nooit kubiek

zal geraken

mijn handschoenen liggen in de schuif

ik trek ze eens aan

om te merken hoe het voelt

hoe ik me voel

zo alleen

zonder metsers rondom mij heen

ik praat eens in de gang

met broeder luc

mijn bovenbuur

ik bel eens met br paul

mijn compagnon de route

ik ben elke dinsdag aanwezig op de zoomvergadering

maar mijn vertrouwde zetel

in de minckelersstraat

blijft leeg

wanneer zet ik me nog eens in forma

voor wanneer die broederkus

voor wanneer die warme begroeting

voor wanneer die pint en dat wijntje

aan de mij vertrouwde toog

voor wanneer de klank van de mokerslagen

wanneer br urbi de werkzaamheden opent

met leerlingen, gezellen en meesters

en wanneer zal br hugo

de eerste moker mogen hanteren

het metsen zonder schort

is moeilijk

gelukkig kan ik nog met br luc blijven praten

in de gang

en met br paul via de vaste lijn

we blijven verder metsen zonder schort

en zelfs zoals br johan zingt

“metsen op mijn sletsen”