broeder roger

samen hebben we gearbeid

geprobeerd om van onze ruwe kubiek

een perfecte kubus te maken

we wisten dat dit een moeilijke

zo niet een onmogelijke opdracht was

maar we volharden

nu blijven jouw werktuigen verweesd achter

we voelen nog de warmte van je handen

op moker en beitel

we zien de weg die je ons getoond hebt

met inzicht en volharding

maar nu

staan we er alleen voor

we kennen het vertrouwen dat je ons schonk

we weten dat je verwacht dat we onze en jouw opdracht verder zetten

we zullen onze plicht doen

telkens wanneer we moker en beitel

aan onze leerlingen tonen

zullen we met respect

en liefdevol

aan je denken

goeie reis lieve broeder roger