theo
broeder merkmeester
ik herinner me nog
onze laatste duvel
aan de bar in de persil
je vertelde me gepassioneerd
van de provence
je genoot
met volle teugen
carpe diem
lachten we
ik zou eens afkomen
we wisten beiden
dat me dat niet zou lukken
ik kon niet zover meer rijden
met de wagen
tijdens de laatste zitting
van de sluitsteen
zat je naast me aan het banket
helemaal achteraan links
gepraat hebben we
over de gedichten van je vrouwtje
ik had zopas haar laatste bundel
ontvangen
je zou hem nog laten signeren
en hem mij de volgende keer
opnieuw overhandigen
er kwam geen volgende keer
droom van de provence
goeie reis lieve broeder merkmeester
Geen opmerkingen:
Een reactie posten