ordo ab chao

ik hunker naar de eeuwigheid

een complete utopie

gesproten uit een onbegrip

van de realiteit

mijn realiteit

die mijn ziel in de greep houdt

omdat ze onbegrepen blijft

voor mij

die niet kent wat

chaos is

omdat mijn hoop blijft leven

dat dit ooit orde zou worden

stoppen met denken

alle kastelen

laten wankelen om

te komen

tot een realiteit

die stoelt op eigenheid

gezocht en

gevonden

in deze werkelijkheid
in dit nu

dat wezenloos is
en blijft

mijn droom?

samen denken, zien en voelen

ergens ver weg en toch dichtbij

samen weten en kennen

zoeken en opnieuw niet vinden

dezelfde tekens

dezelfde gebaren

dezelfde symbolische taal

het onmogelijke steeds weer mogelijk maken

omdat evenwaardigheid

eenheid is

in verscheidenheid

mekaar aanvoelen

wat ons scheidt overbruggen

broeders zijn

die een zelfde zoeken behartigen

een handdruk herkennen

een broederkus omarmen

meevoelen bij verdriet

delen in vreugde

in eenheid

dezelfde roos koesteren

dezelfde letter vinden

dezelfde weg gaan

gekropen uit dezelfde aarde

naar hetzelfde licht zoeken

dezelfde moker hanteren

aan dezelfde ruwe kubiek kappen

om samen

dezelfde tempel op te richten

dezelfde broederliefde voelen

en in de diepste eenzaamheid

weten van elkaar

begrijpen zonder woorden

bij volle middag

tussen J en B

waar we thuishoren

tot we de werktuigen neerleggen

bij volle middernacht

na onze samen

volbrachte taak

onze verscheidenheid kennen

onze eenheid bejubelen

Vivat, vivat, semper vivat