toen
wist ik niet
hoe belangrijk
jij zou worden
nu je er niet meer bent
baad ik in
treurnis
en droom
een onmogelijke
toekomst
verder
met een
herinnering
die in het
verleden
leeft
omdat alles
verzwegen werd
onuitgesproken
taal
schuilend
onder mijn
verschroeiende
gevoelens
waarom
kon ik
niet eerder
dat wat ik verdrong
kenbaar maken?
waarom dat sluimerend
ontwaken?
ooit
te laat
helaas
Geen opmerkingen:
Een reactie posten