Een jaar geleden
Stond ik daar
Voor je zetel
Terwijl je sliep
Dacht ik
Maar mijn woorden
Vonden geen weerklank
Tot
Ik besefte dat je
Er niet meer was
Vredig
Zonder teken van pijn
Machteloos
Trillend in een wazige
Onwerkelijkheid
Sprak
Ik je toe
Stamelend, aarzelend
Niet in staat te vatten
Vele sidderende woorden
Kwamen
Zacht en voorzichtig
Spraken
Mijn lippen
Zoals ik te zelden gedaan had
Te weinig
Besef ik
Nu
Geen opmerkingen:
Een reactie posten