ik voelde
je droom
naast me
en begreep de kleurloze beelden
niet
je schaduw
tegen het uitbundig
zonlicht
deed me
terugdenken aan vroeger
de klanken
van je uitgedoofde
stem
die op een achtergrond
van bonkende
golven
uit de zee
leek te komen
zoals een
rivier ontspringt
in de bergen
van het heelal
waar de wolken
wonen
die thans mijn
bewustzijn
inpalmen
omdat
ze mezelf
willen
zijn
en
begrijpen wat
niet is
behalve
in mijn onbewuste
onderaardse grot
waar mijn droom
ontspringt
ik mis je
het meest
wanneer je
naast me
ligt
Geen opmerkingen:
Een reactie posten