theo

broeder merkmeester

ik herinner me nog

onze laatste duvel

aan de bar in de persil

je vertelde me gepassioneerd

van de provence

je genoot

met volle teugen

carpe diem

lachten we

ik zou eens afkomen

we wisten beiden

dat me dat niet zou lukken

ik kon niet zover meer rijden

met de wagen

tijdens de laatste zitting

van de sluitsteen

zat je naast me aan het banket

helemaal achteraan links

gepraat hebben we

over de gedichten van je vrouwtje

ik had zopas haar laatste bundel

ontvangen

je zou hem nog laten signeren

en hem mij de volgende keer

opnieuw overhandigen

er kwam geen volgende keer

droom van de provence

goeie reis lieve broeder merkmeester