ik kijk uit mijn raam
en voel de ergernis van de stilte

met een laatste wandeling
in het diepst
van de buik
vind ik een lege
levensloze
straat

mijn stad met
lege betonnen blokken
die vragen om liefde

een moment
ik kijk naar toen
niemand
die het merkt

eenzaam
word ik gedreven
door mijn jeugd
en kijk
ik zie plezier
lachende mensen
vandaag zonder zorgen
een feest

ik wandel niet meer
ik loop
weg
van de toekomst

lege betonnen blokken
die zoeken naar liefde

rudi bottu